Repetitieweekend overleefd!

Daphne schittert in Petticoat als één van de Petticoats en is daarnaast hoofd van de PR commissie. Eén van de leukste momenten in haar musicaljaar? Het repetitieweekend natuurlijk! Trillend op mijn benen zwaai ik Joyce en Chantal uit, die met me meegereden zijn vanuit Egmond. Met verlangende ogen lonk ik naar de bank. Ik doe de deur dicht en stort onmiddellijk ter aarde. Nou ja, ter bank. Ik heb het repetitieweekend weer overleefd. Thank god. Nu klinkt het alsof het jaarlijkse repetitieweekend een ramp is. Maar dat is het absoluut niet! Elk jaar in september duikt Westend onder in Egmond. Dan werken we een weekend lang keihard aan onze voorstellingen. Dit jaar natuurlijk Petticoat. In totaal 20 uur repetitietijd in twee dagen kun je veel doen. Dit is nu mijn vierde repetitieweekend. En elk jaar heb je ‘dat moment’. Het moment dat je beseft: dit kan wel eens heel erg goed gaan worden. Tijdens het repetitieweekend komt namelijk alles voor het eerst bij elkaar. Mede door de doorloop, waardoor scenes ineens op zijn plek vallen. Daarnaast gaan er ook áltijd ineens dingen goed die daarvoor nog nooit gelukt waren. Voor mij persoonlijk was het dit jaar de dans van Hollywood. Deze is ingestudeerd toen ik op vakantie was (foei, Daphne). Ik had dus alleen maar naar het oefenfilmpje kunnen kijken en wat pasjes kunnen doornemen met mijn musicalwederhelft Marije. En nu ben ik natuurlijk een ontzéttend goede danser (ahum), maar dat is toch wel wat magertjes. Met klamme handen sta ik in de rij. Verdomme, die prestatiedrang altijd. Shit, daar is het moment al. Ik moet op. Moest ik met links beginnen, of rechts? PANIEK. Als door een waas gaan we er doorheen. Ik zou graag zeggen dat het wonderbaarlijk goed ging. Maar dat was natuurlijk niet zo. De kop was er echter af, en mijn zenuwen werden minder. Drie rondes later kon ik alle pasjes meedoen. Is het soepel? Misschien niet. Ben ik de meest gracieuze danser die er tussen staat? Zéker niet. Maar het is me gelukt. En daar ben ik toch al een beetje trots op. Want daar gaat het ook om bij Westend. Feesten (want dat doen we ook tijdens zo’n weekend – but I don’t kiss and tell), maar ook zeker keihard werken. Juist om die onzekerheden weg te nemen en straks vol vertrouwen op het podium te staan. Want dat zijn we onszelf, maar zeker ook het publiek verplicht. En niets minder. Even serieus: heb jij al kaartjes gekocht voor 21 of 22 november? Zeker doen hoor! Je koopt ze via www.hetpark.nl. Kun je mij als een elfje over de dansvloer zien zweven tijdens Hollywood. Want daar gaan we nu natuurlijk voor, na deze blog.